Afrek Sjálfstæðisflokksins í borginni

Það vita það allir að í pólitík getur alltaf slitnað upp úr meirihlutasamstarfi þó það hafi nánast verið óþekkt í borginni fyrr en í haust.

Oftast þegar það gerist er ákveðin óánægja meðal kjósenda með samstarfið eða í það minnsta óánægja kjósenda eins flokks. Til að mynda voru kjósendur flestra flokka, annarra en kannski kjósendum Sjálfstæðisflokksins, óánægðir með það þegar Flokkurinn ákvað að selja REI á brunaútsölu. Enda féll sá meirihluti á því máli.

En það hlýtur hins vegar að teljast ákveðið afrek að fella meirihluta sem hefur góðan stuðning meðal borgarbúa og skipta út borgarstjóra, sem meirihluti kjósenda er ánægður með, fyrir borgarstjóra sem setur met í óvinsældum.

Samt sem áður reyndu Sjálfstæðismenn að brosa um leið og þeir reyndu að telja öðrum, og sér, trú um það að stuðningur borgarbúa mundi nú skila sér, enda leitar stuðningur, með og á móti, oft í átt að ákveðnu jafnvægi milli fylkinga.

En alltaf þegar fólk heldur að staðan geti ekki versnað að þá er sett nýtt met í óvinsældum og fylgi Sjálfstæðisflokks og Ólafs.

Og á meðan hvert stórmálið eftir öðru, auk allra minni málanna, að þá er Borgarstjórinn upptekinn við það að ráða hvern þann sem er í náðinni hjá honum þá stundina og reka hina sem falla úr náð.

 

 

Já þetta er nú aldeilis afrek hjá Sjálfstæðisflokknum. Og jafnvel mætti færa fyrir því rök að það bæri vott um dirfsku hjá Hönnu Birnu og félögum að þora að bjóða borgarbúum upp á þessa vitleysu öllu lengur.

 

 

 

Tæp 2% borgarbúa kysu F-lista